۰ تا ۱۰۰ نمادهای جوشکاری در نقشه Welding Symbol

اهمیت نمادهای جوشکاری

نمادهای جوشکاری جزء جدایی‌ناپذیر و الزامات اساسی برای ساخت سازه‌های جوشکاری شده هستند زیرا اطلاعات ضروری ایجاد یک اتصال جوشی مانند: اندازه و طول جوش، نوع جوش، محل اتصال و همچنین الزامات کیفیت را در نقشه ساخت ارائه می‌دهند.
در مراجع معتبر بین نماد جوش (welding symbol) و نشانگر جوش (weld symbol) تفاوت قائل شده‌اند که می‌تواند بعضی از مواقع سبب سردرگمی شود و این سردرگمی زمانی که دو عبارت را به فارسی ترجمه کنیم نیز بیشتر می‌شود!!!. گفته شده است که weld symbol بخشی از welding symbol است که دربرگیرنده عناصر گرافیکی است که نوع اتصال را مشخص می‌کند.
نماد جوش یا welding symbol، یک نماد جوش کامل است که از یک خط پیکان (arrow line)، خط مرجع (reference line)، نشانگر جوش (weld symbol) تشکیل شده است. دُم (tail) بخشی اختیاری از نماد جوش است که برای ارائه اطلاعات اضافی که ممکن است برای تولید اتصال جوش ضروری تلقی شود استفاده می‌شود. در اصطلاحات نمادهای جوشکاری، درک واضح سه اصطلاح زیر بسیار مهم است:
نمادهای جوشکاری اولیه
نمادهای تکمیلی

قرار دادن نمادهای جوشکاری

شکل زیر نمودار اصلی نماد جوشکاری را نشان می‌دهد که محل استاندارد عناصر یک نماد جوشکاری را نشان می‌دهد.
مرجعی که برای مشخص کردن نمادهای جوشکاری در بیشتر کشورهای دنیا استفاده می‌شود، کد AWS 2.4 است که توسط انجمن جوشکاری آمریکا عرضه شده است.

ویرایش‌های مختلف این کد با هم اختلاف‌های جزئی دارند که در این مقاله برای آمورش از آخرین نسخه آن‌که در سال ۲۰۲۰ میلادی منتشر شده است استفاده شده است که این نسخه را به صورت رایگان می‌توانید در پائین مقاله دانلود کنید.

نمادهای جوشکاری اولیه و تکمیلی

نمادهای جوشکاری باید به نحوی آورده شوند که جلوی هرگونه کج‌فهمی و در نتیجه اجرای نادرست اتصال جوشکاری جلوگیری شود. لذا نمادهای جوشکاری به صورت نمادهای اولیه و تکمیلی در نقشه جوشکاری ذکر می‌شوند.

نمادهای جوشکاری اولیه، مطابق شکل زیر شامل اطلاعاتی مانند: نوع آماده سازی لبه، استفاده از پشت بند و … می‌باشد.

نمادهای جوشکاری تکمیلی، دربرگیرنده اطلاعات تکمیلی برای اجرای یک جوش می‌باشند.

درک نمادهای جوشکاری در طراحی

هنگامی که جوش‌ها در نقشه‌های مهندسی و ساخت مشخص می‌شوند، از ترکیب خطوط و سایر هندسه‌ها به‌عنوان نمادهای جوش برای توصیف نوع جوش، اندازه آن و سایر اطلاعات پردازش و تکمیل استفاده می‌شود.
خط افقی را خط مرجع نیز می‌نامند که سایر نمادهای جوشکاری روی آن قرار می‌گیرند. دستورالعمل جوش در امتداد خط مرجع نوشته شده است. یک خط پیکان خط مرجع را به مفصلی که قرار است جوش داده شود متصل می‌کند. دم نماد جوش محل اطلاعات تکمیلی جوش است. ممکن است حاوی اشاره‌ای به فرآیند جوشکاری، الکترود، نقشه دقیق، یا هر اطلاعاتی باشد که به ساخت جوش کمک می‌کند است که چون به‌عنوان اطلاعات تکمیلی تلقی می‌شوند بر روی خط افقی ذکر نمی‌شوند.

بررسی جهت فلش در نمادهای جوشکاری

همان‌طور که واضح است در یک اتصال جوشکاری، دو جهت وجود دارد اما پرسش اینجاست که نمادهای جوشکاری به کدام وجه اتصال اشاره می‌کنند؟! در کد AWS 2.4 به طور دقیق به این موضوع اشاره شده است و نمادهای بکار رفته مشخص می‌کند که منظور که جهت فلش کدام وجه اتصال است. برای بررسی بیشتر به تصویر زیر با دقت نگاه کنید مشخص است که نوع قرارگیری علامت بر روی خط مرجع، مشخص می‌کند که محل اتصال جوش کجا می‌باشد.

بررسی تعدادی از نمادهای جوشکاری در اتصالات جوشکاری

نماد جوشکاری برای اجرای اتصال سپری (T-joint)

در شکل زیر برای نماد جوشکاری برای اجرای اتصال سپری (T-joint) را مشاهده می‌کنید؛ در سمت راست نماد طول جوش داده می‌شود و در سمت چپ نماد، همان‌طور که مشخص است اندازه جوش مشخص می‌شود.

برای جوش‌های متناوب، طول هر بخش از جوش و فاصله جوش‌ها توسط یک خط تیره (اول طول، فاصله دوم) از هم جدا می‌شود و در سمت راست نماد جوش اتصال سپری (T-joint) قرار می‌گیرد. توجه داشته باشید که فاصله، یا گام، فضای خالی بین جوش‌ها نیست، بلکه فاصله مرکز به مرکز (یا انتها به انتها) است که در شکل زیر برای جوش متناوب نشان داده شده است.

نماد جوشکاری برای اجرای اتصال سرتاسری

نماد جوشکاری برای اجرای اتصال سرتاسری (All around Welding Symbol) مطابق شکل زیر محل اتصال در قسمت مشخص شده به صورت سرتاسری جوشکاری می‌شود.

نماد جوشکاری برای اجرای اتصال لب به لب

اجرای اتصال لب به لب یا شیاری (groove weld or butt weld) زمانی استفاده می‌شود که دو قسمت در یک صفحه به هم برسند. این جوش‌ها ممکن است قبل از جوشکاری دارای یک آماده سازی (به‌عنوان مثال شیار V، شیار U و غیره) یا بدون (شیار مربع) باشند. انواع جوش‌های شیاری و علامت‌های جوشکاری آن‌ها (افزودن خط پیکان در هنگام ترسیم در نقشه) مورد استفاده در نقشه در شکل زیر نشان داده شده است.